Gebruik van de werkwijze
Professionals die met jongeren werken signaleren soms mogelijke radicalisering. In de meeste gevallen gaan zij over deze signalen met jongeren in gesprek, net als over andere ingewikkelde onderwerpen. Zo'n gesprek is onderdeel van het werk van jeugdprofessionals, en daarvoor is deze werkwijze niet nodig. De werkwijze is wel aan de orde als een professional zich zorgen maakt vanwege veiligheidsrisico's die mogelijk ontstaan door radicalisering. In dat geval wijst de werkwijze de professional de weg hoe zorgvuldig om te gaan met het delen van informatie.
Wat is de werkwijze?
• De werkwijze is geen instrument om de mate van radicalisering vast te stellen.
• De werkwijze is ook geen handreiking voor professionals hoe over radicalisering in gesprek te gaan met jongeren.
• De werkwijze biedt wel een handvat voor het delen van informatie als een professional zich zorgen maakt over veiligheidsrisico’s vanwege radicalisering van een jongere.
Herhaling van stappen
Deze werkwijze zet het handelen van professionals in een schema. De werkelijkheid verloopt echter minder schematisch. Zo zal een professional sommige stappen vaker zetten. Hij kan naar aanleiding van bepaalde signalen het advies krijgen om verder te gaan met signaleren en dan opnieuw contact op te nemen voor advies. Ook kunnen zorgen in een gesprek met de jongere worden weggenomen, maar kan de professional later opnieuw behoefte hebben aan advies vanwege nieuwe signalen. Het gaat erom dat alle stappen minstens eenmaal zijn gezet voordat de professional informatie over de jongere extern deelt.
Volgorde van stappen
Hetzelfde geldt voor de volgorde van de stappen in de werkwijze. Deze volgorde is vaak logisch, maar niet dwingend. Zo ligt het soms voor de hand om meteen in gesprek te gaan met de jongere over de signalen en pas daarna advies te vragen. Maar in de meeste gevallen zal de professional eerst over de signalen willen overleggen voordat hij beslist of het verantwoord en veilig is om de signalen met de jongere te bespreken.